Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Delftsevaart

De Delfschevaart is verschrikkelijk oud! Mevrouw dr.H.C.H. Moquette, de grootste 010-topografiespecialist die Rotterdam ooit gekend heeft, noemt als oorsprong al het jaar 1386. Men leze haar prachtige 2de druk Straatnamenboek, uitgegeven in 1928. Het gaat om het watertje, dat nog immer ‘stroomt’, nabij het Haagse Veer. U weet wel, dat plasje met die foeilelijke bebouwing aan beide kanten, en met in het midden een prachtig Oosters eetparadijs, genaamd Chung. Dat restaurant is neergezet op een kunstmatig schiereiland. Iedere druppel water die op de foto zichtbaar is - het zijn er duizend-miljoenen - is  inmiddels vervangen. Een chemisch proces, dat is een ieder duidelijk. Maar goed, het is een klein wonder dat dit watertje in het ultieme centrum nog steeds in tact is.

De zeker niet spectaculaire foto dateert van circa 1930. Waarom ik haar meeneem in deze serie? Vanwege de overdadige rust, die de fotoprint  uitstraalt. Er gebeurt eigenlijk helemaal niks. Je ziet twee schippers, staande bij een lading hout, met elkaar kletsen. De bebouwing openbaart geen enkele herkenning, of het moet het grote reclamebord zijn van drukkerij Chevalier. Een vijftiental bomen geeft de vaart iets landelijks. De Laurenstoren op de achtergrond versterkt het beeld. De vaart was indertijd zo’n 800 meter lang en eindigde bij het Spuitwater, ongeveer op de plek van de huidige Meent.

Over de Delftsevaart (nu in de huidige spelling) wordt zelden of nooit iets zinnigs geschreven. Door mij nu ook niet (sic). Ik heb het Rotterdams Adresboek 1931 even bekeken. Er stonden langs de oostzijde zo’n zeventig panden. Er waren tal van bedrijven gevestigd, er woonden veel middenstanders en/of particulieren. Je ziet ook namen van logementhouders. Grappig genoeg was er langs de oostzijde van de vaart geen enkel café gevestigd. Kortom, een zeer nuchter, hardwerkend stukje Rotterdam. Nogmaals, wát een rust straalt dit stadstafereel uit. Het is zo grappig om te concluderen dat het langs het huidige water nog steeds zeer kalm is.